مهمترین نکات و مهارت‌های لازم برای ثبت یک تصویر درست و زیبا در سفر چیست و چطور می‌توان یک عکس ماندگار ثبت کرد؟
این روزها تقریبا همه‌ی خانواده‌ها مجهز به یک دوربین عکاسی یا گوشی همراه هستند که با آن عکس می‌گیرند و خاطراتشان را ثبت می‌کنند. عکاسی در سفر هم پای ثابت برنامه‌های سفر است و آن را ماندگار می‌کند اما داشتن حتی بهترین تجهیزات برای گرفتن یک عکس خوب کافی نیست و فوت و فن‌های زیادی لازم است تا عکسی که می‌گیریم زیبا و چشم نواز باشد.
این مهارت هم آموختنی است و چه بهتر آنکه آن را از بهترین‌های عکاسی یاد بگیریم. مجله نشنال جئوگرافیک یکی از بهترین نشریات جهان برای دیدن عکس‌های خوب است که عکس‌های بی نظیر آن از طبیعت و حیات وحش طرفداران زیادی در جهان دارد. این موسسه علاوه بر مجله خود، نشریات دیگری نیز منتشر می‌کند که مجله‌ی “سفر” یکی از آنهاست.
در اساسنامه کار عکاسان این مجله آمده، طرح‌تان را سبک و سنگین کنید تا هم راهنمای سفر به یک مکان مشخص باشد و هم با یک مقدمه‌ی خوب خواننده را تشویق به خواندن آن گزارش کند. عکاسی در شهر و بیرون از شهر و چشم انداز از شاخه‌های مهم عکاسی است که مورد توجه این مجله است. در ادامه تجربیاتی از عکاسان این مجله را که به شیوه‌ای کاربردی برای گرفتن یک عکس خوب آموزش می‌دهد را در این مقاله از مجله اینترنتی نیازمندیهای همشهری مرور می‌کنیم.
برای عکاسی آماده شوید
به منظور تمرین عکاسی نیازی نیست از شهر خارج شوید، سوژه‌ها اطرافتان هستند.
خالق باشید
بیشتر به اطرافتان دقت کنید. تلاش کنید از منظره یا صحنه‌ی پیش رو، کادری ببندید که تماشاگر عادی نمی‌بیند. برای اینکه ایده‌های نو به ذهنتان برسد، باید عکس حرفه ای‌ها را ببینید تا ذهنتان برای ایده‌پردازی آماده‌تر شود.
آگاهانه سفر کنید
پیش از سفر تا می‌توانید درباره‌ی ویژگی‌های اقلیمی، فرهنگی و تاریخی آن منطقه اطلاعات کسب کنید. وضعیت آب و هوا در چند روز آینده و زمان طلوع و غروب خورشید را چک کنید، این کار برای زمانبندی برنامه‌ی عکاسی لازم است.
برنامه‌تان را یادداشت کنید
پیش از سفر، فهرست موضوعاتی را که می‌خواهید از آن عکاسی کنید، بنویسید. اگر این کار را نکنید کلی سوژه‌ی عکاسی را از دست می‌دهید.
سبک سفر کنید اما نه بی‌تجهیزات
عکاسی یعنی مهارت و تجهیزات اما این را هم بدانید هر کسی با دوربین خوب، عکاس خوبی نمی‌شود. اگر برنامه‌های برای عکاسی‌تان داشته باشید، می‌دانید چه تجهیزاتی نیاز است.
مهارت‌های اصلی عکاسی
برای عکاسی حرفه‌ای باید به خوبی به فوت و فن‌های عکاسی مسلط شویم و اصول آن را بیاموزیم که ترکیب، نورپردازی و نوردهی است.
ترکیب بندی
تنظیم عناصر تصویر، پایه‌ی اصلی عکاسی اســت که آن را “ترکیب” می‌نامیم. نتیجه‌ی ترکیب خوب در عکس این است که مخاطب با دیدن عکس، منظور شما را درک کند. یادتان باشد زمینه‌ی عکس را شلوغ نکنید، چرا که موضوع اصلی عکس گم می‌شود. فضای خالی در کادر نگذارید، یک قدم به سوژه نزدیکتر شوید و کادر را با سوژه پر کنید. تمرین کنید تا سوژه را از چشم دوربین ببینید و کادر را تنظیم کنید. مطمئن باشید به ترکیب خوبی می‌رسید.
تقسیم بندی کادر
کادر را به سه ستون افقی و عمودی تقسیم کنید و یادتان باشد سوژه را در مرکز کادر قرار ندهید چون بی‌روح جلوه می‌کند.
خطوط اصلی
عناصری چون جاده، ریل قطار، حصار، خطوط بام‌ها و شاخه‌های درختان در تصویر، عناصر خطی محسوب می‌شوند. شما می‌توانید با کادربندی درست از این عناصر استفاده کرده و چشم بیننده را به سمت سوژه هدایت کنید.
کادربندی
عناصر پس زمینه کادر است که به تصویر عمق می‌دهد. کادر می‌تواند در، پنجره، شخص یا شاخ و برگ و درخت باشد که از یک، دو، سه یا چهار جهت عکس را کادربندی می‌کند.
تناسب
زمانی که سوژه مانند کوه، رود و دریا یا هر چیز دیگر، حجم مشخصی ندارد، باید عنصری که بیننده حجم آن را می‌داند مثل انسان، ماشین، درخت یا حیوان به تصویر اضافه کنید. این کار به بیننده کمک می‌کند تا موقعیت تصویر را بهتر درک کند.
زاویه
به جای اینکه از سوژه، مستقیم و از روبه رو عکس بگیرید، از زاویه‌های دیگر هم سوژه را ببینید.
فاصله‌ی کانونی را تغییر دهید
به جای لنزهای استاندارد از لنزهای زاویه باز یا تله لنز استفاده کنید که جلوه‌ی خاصی به ترکیب عکس می‌دهد. لنز زاویه باز سوژه را در زمینه‌ی بهتر نشان می‌دهد و منظره‌ی کامل تری را ثبت می‌کند. تله لنز هم عناصر اضافی را حذف می‌کند و می‌توانید فقط روی سوژه‌ی اصلی فوکوس کنید و برای عکاسی چهره مناسب است.
عمق میدان را کنترل کنید
عمق میدان (DOF) عمقی است که تصویر به نسبت آن تنظیم می‌شود. با عمق میدان کم، سوژه در ترکیب کمی بیشتر از نقطه‌ی کانونی روشن و واضح می‌ماند، اما با عمق میدان بیشتر، عناصر جلو و پشت سوژه هم در کانون تصویر قرار می‌گیرند. لنزهای زاویه باز عمق میدان زیاد و تله لنزها عمق میدان کمتری دارند.
نورپردازی
نور دستمایه‌ی عکاس است. به کارگیری نور در تصویر به اندازه‌ی تسلط بر ترکیب اهمیت دارد.
نور بالا
نوری که هنگام عکاسی بر شانه‌هایتان می‌افتد، نور بالاست. این نور بسیار به کار می آید اما برای تصویری که عمق میدان کمی دارد، ضعیف است. نور بالا که درست میان روز می تابد خوب نیست چون سایه می‌سازد.
نور جانبی
این نور را صبح زود و نزدیک غروب داریم که “ساعت‌های رویایی” هستند. عکاسان حرفه‌ای بیشتر در این ساعت‌ها مشغولند چرا که تُن نور در این ساعت‌ها بسیار عالی است و زاویه کم نور سایه‌های زیبایی ایجاد می‌کند که به سوژه وضوح و عمق می‌دهد.
نور زمینه
این نور برای عکس‌های نمایشی خوب است. سوژه ی خود را درست در مقابل طلوع یا غروب خورشید قرار دهید تا یک تصویر سایه نما بگیرید. از این نور برای عکاسی چهره هم می توانید استفاده کنید، در حالی که نور از پشت می‌آید و شما نور فلاش را به چهره می‌تابانید یک هاله در تصویر ایجاد می‌شود. نگذارید نور زمینه مستقیم به لنز بتابد. می‌توانید با قراردادن سوژه یا عناصر دیگری در تصویر مانند تنه ی درخت جلوی تابش مستقیم نور را بگیرید.
نور یک روز ابری
نوری که از میان ابرها می‌تابد، پراکنده است و برای عکاسی چهره مناسب است، نور سایه‌ها در فضای باز هم همینطور. در یک روز ابری، نور برای عکاسی جاده خیلی مناسب است چرا که انعکاس نور نداریم.
نوردهی
به مقدار نوری که در زمانی مشخص وارد دوربین می‌شود، نوردهی می‌گویند. اگر عکسی نور کافی نبیند، سایه‌های تاریکی در آن به وجود می‌آید و عکس تیره می‌شود و از طرف دیگر اگر عکس نور بیش از اندازه دریافت کند اصطلاحا “سوخته” می‌گویند. عکاس، نوردهی را با تنظیم دیافراگم و سرعت شاتر کنترل می‌کند. متغیر سوم حساسیت نور است که آن را با نام سرعت فیلم می‌شناسیم و با میزان ISO می ســنجیم. دامنه‌ی ISO اغلب از ۵۰ تا ۳۲۰۰ و بالاتر است؛ هرچه این عدد بیشتر شود، حساسیت نور هم افزایش می یابد.