روستای وردیج یکی از مقصدهای طبیعت گردی اطراف تهران است که با برخورداری از جاذبه‌های گردشگری فراوانی مقصد بسیاری از گردشگران است.

از کوه‌هایی به شکل انسان که در بین اهالی روستا به «آدمک جیان» شهره‌اند تا باغ‌های سرسبز پر از میوه که در دل این روستا واقع شده است. برای همین است که توریست‌های بسیاری از شهر تهران و حتی شهرهای دیگر کشور به این روستا سفر می‌کنند. در این مقاله از مجله اینترنتی نیازمندی‌های همشهری شما می‌توانید همسفر ما شوید.

چشمههای جاری در دل روستا

وردیج بزرگ‌ترین روستای شمال غربی تهران است که نزدیک به ۲۰۰ خانوار در آن زندگی می‌کنند. دره‌های عمیق، باغ‌های سرسبز و هوای بسیار مطلوب از ویژگی‌های بارز این روستا است. نخستین ورودی این روستا، خیابان «شهید وحید جی» با ارتفاع ۱۸۵۰ متری از سطح دریا است. آب این روستا را چشمه‌های متعددی به ویژه چشمه «شاه» تأمین می‌کنند. از استخرهای شمال این روستا برای جمع آوری آب رودخانه‌ها، چشمه‌ها و آب‌های سطحی که برای آبیاری باغ‌ها و آب آشامیدنی روستا است، استفاده می‌شود. در میانه روستا، باغ‌های گسترده «گردو»، «سیب»، «خرمالو»، «توت» و «شاتوت» جلای خاصی به روستا داده‌اند.

کوههای عروسکی

فرسایش تدریجی سنگ‌ها در این منطقه، برخی اشکال غیرمعمولی را ایجاد کرده است که اهالی روستا به آن ارواح سنگی می‌گویند. این سنگ‌ها پس از فرسایش مانند «سرهای عظیم انسان» هستند. یکی از زیبایی‌های کمتر شناخته شده تهران، سنگ تراشه‌های محدوده غربی پایتخت است. با کمی قدرت تخیل می‌توان هرکدام از این سنگ‌ها را به چیزی تشبیه کرد. این مجموعه سنگی در حد فاصل ۲ روستای «وردیج» و «واریش» قرار گرفته‌اند و گردشگران در طول جاده منتهی به این ۲ روستا سنگ‌هایی را در اشکال مختلف می‌بینند. به همین دلیل به این مکان «کوه‌های عروسکی» نیز می‌گویند. از شکل سنگ‌ها می‌توان دریافت که فرسایش خاک بر روی آنها نقش و نگاری ماندگار به یادگار گذاشته است.

اهالی روستا باور دارند در این مکان در گذشته، قلعه قدیمی وجود داشته است و اجدادشان در این قلعه زندگی می‌کردند و مجسمه‌ها بخشی از این قلعه بوده است. اما زیست شناسان و محققان زمین شناسی به صراحت عنوان می‌کنند که این حفره‌های سنگی «توف» است. چرا که در برخی از مناطق کشورمان کوه‌های آتشفشان وجود دارد. این کوه‌ها هنگامی که مواد درونشان فوران می‌کند، موادی همچون گاز، مایع و جامد از آنها خارج می‌شود که بر روی زمین می‌نشینند و سنگ‌ها و توف آتشفشانی را پدید می‌آورند.

سنگ‌های این منطقه، سنگ‌هایی قدیمی‌اند و قدمت آنها به ۳۰ یا ۴۰ میلیون سـال پیش بر می‌گردد. آتشفشان‌ها حدود ۳۵ میلیون سال پیش یا دوران «سنوزوئیک» اتفاق افتادند، به همین دلیل این سنگ‌ها، بقایای خاکستر آتشفشان‌ها هستند. حال ممکن است این خاکسترها در آب یا خشکی ریخته شده باشند. از سویی این خاکسترها در اثر وزش باد، فرسوده می‌شوند. برای همین فرسایش بسیار شدید دلیل اصلی پیدایش اشکال و حفره‌های متعدد در بین سنگ‌های این محدوده است.

بوی کوه، بوی سبزی تازه

وقتی باران بهاری میزند، کمکم ساقه و برگهای ســبزیهای کوهی در ارتفاعات شمال غرب تهران و روستاها ســر از خاک بیرون میآورند و کوهها و تپههای اطرافش یکدست رخت سبز بر تن میکند. سالهاست که بومیان و روستاییان این محدوده از اواخر فروردین مــاه تا اوایل مرداد برای چیدن این

سبزی‌های پرخاصیت و معطر با بیلچه‌‎ای کوچک و چاقو راهی کوه می‌شوند و طولی نمی‌کشد که با کیسه‌ای پر از سبزی‌هایی مانند والک، لوچوک و ریواس برمی‌گردند. سبزی و گیاهانی که به دور از عوامل انسانی و کودهای شیمیایی روییده است و عطر خوششان فراموش نشدنی و طعمشان هم تا مدت‌ها زیر زبان باقی می‌ماند. کوه‌های وردیج و رندان از جمله نقاطی اسـت که در فصل بهار و تابستان علاوه بر اهالی، ساکنان غیربومی هم برای چیدن این سبزی‌ها به آنجا سر می‌زنند.

هرچند که اهالی اعتقاد دارند غیربومی‌ها اغلب این گیاهان پرخاصیت را به دلیل نداشـتن اطلاع و آگاهی کافی از نحوه چیدن برخی از این گیاهان، از پیاز یا ریشه‌اش از خاک بیرون می‌کشند. به همین خاطر سال بعد دیگر ریشه یا پیازی وجود ندارد که دوباره جوانه بزند. چیدن سبزهای کوهی از قدیم بین روستاییان مرســوم بوده است، اما اکنون افراد سودجو برای کسب درآمد به دلیل خاصیت دارویی این گیاهان، بیشتر آنها را می‌چینند و برای فروش روانه بازار می‌کنند.

بهترین زمان سفر به روستا

این مکان توریستی در هرچهار فصل سال تماشایی است، اما گل کردن شکوفه‌های درختان گیلاس و آلبالو در فصل بهار، این روستا را مانند عروس سفیدپوش و دیدنی‌تر می‌کند. در تابستان سرتاسر این روستا سرسبز است و نسیمی خنک در درون آن جریان دارد. پاییز، هزاران رنگ را در همه جا پرتاب می‌کند و زمستان هم مانند دیگر فصول زیبایی خاص خودش را دارد. همچنین در روستای وردیج برخی از روستاییان محصولات تولیدی روستا را می‌فروشند. فصل بهار انواع سبزی‌های طبیعی و کوهی و تابستان‌ها اغلب میوه‌ها مانند آلو، گیالس، زردآلو و شاتوت برای عرضه به خریداران آماده است.

مهاجرت به شهر

اغلب خانه‌های روستای وردیــج ییلاقی و خالی از سکنه است. چراکه در فصول سرد سال به ویژه در فصل زمستان، هوای این روستا بسیار سرد است. البته ۲ سالی می‌شود که گاز شهری به این روستا رفته است. شاید همین موضوع باعث شود روستاییانی که به دلیل سردی هوا و نبود امکانات گرمایشی از این روستا مهاجرت کرده‌اند به آنجا برگردند. البته همین عده در فصل‌های بهار و تابستان برای برداشت محصول باغهای خود به روستا می‌روند.

چگونه به وردیج برویم؟

از انتهای بزرگراه «شهید همت» مسیر این روستا شروع می‌شود. باید از شهرک «شهید باقری» عبور کنید و دوربرگردان را دور بزنید تا به بلوار پژوهش برسید بعد از آن وارد شهرک دانشگاه شریف شوید و در خیابان شهید اردستانی به دنبال تابلوی مختص به روستای وردیج بگردید. با گذر از جاده کوهستانی به طول حدود ۱۰ کیلومتر می‌توانید به روستای وردیج وارد شوید. همچنین از بزرگراه تهران کرج می‌توانید از پشت پمپ بنزین به خیابان شهید اردستانی رفته و از این طریق وارد جاده کوهستانی شوید و در مسیر روستای وردیج قرار بگیرید.

 


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

code